یک تحلیل و تحقیق جدید نشان می دهد که اگر هرگز در قرن های گذشته یک “Beepocalypse” یا نابودی زنبور ها رخ داده باشد، در طول این قرن وجود نداشته و رخ نداده است.
یک تجزیه و تحلیل جدید با استفاده از داده ها از سال ۱۹۶۱ نشان داد که تعداد کلنی های زنبور عسل مدیریت شده ۸۵٪ افزایش یافته است. استفاده از کلنی های مدیریت شده تنها راه برای دادن تخمین‌های دقیق هستند.
در گذشته فعالانی بوده اند که تلاش می‌کردند یک هدف جدید برای جمع‌آوری کمک مالی ایجاد کنند. در نتیجه به طور میانگین از اهرم‌هایی استفاده می کردند تا ادعا کنند که اختلال فروپاشی کلنی زنبور ها توسط کشاورزان ایجاد شده است.
این گروه فعالان ضد علم همچنین نادیده گرفتند که فروپاشی کلنی زنبور ها (یا مرگ غیرقابل توضیح زنبور ها در مقادیر زیاد) بیش از ۱۱۰۰ سال است که سوابقش نگهداری و ثبت شده است. در نیتجه اگر از یک متخصص زنبور عسل بپرسید که زنبور ها با چه خطراتی روبرو هستند، پاسخ آنها آفت کش ها نخواهد بود، بلکه پاسخ آنها “واروآ” خواهد بود. واروآ نوعی انگل است که در بین زنبور ها بسیار شایع است.
طبیعت قرار است همه چیز را بکشد، همانطور که ما انسان‌ها نیز هم اکنون با COVID-19 امروز در جنگیم. در نتیجه زنبور ها نیز با انگل ها برای همیشه در جنگ خواهند بود. این ویژگی طبیعت است.
طبیعت چقدر در کشتن زنبور ها موفق بوده است؟
در واقع گفتنش سخت است زیرا هیچ کس نمی تواند تعداد دقیق زنبور ها را بشمارد. بیش از ۹۹ درصد از گونه های زنبور عسل حتی کندو ندارند. ما در واقع حتی نمی‌دانیم چند گونه زنبور عسل در جهان وجود دارد. بنابراین ما از زنبورداران می پرسیم، زیرا آنها تعداد کلنی‌های زنبور عسل ها را می شمارند و در نتیجه در آخر می توان به طور متوسط تخمین زد که در هر کدام از کندوها حدوداً چند زنبور وجود دارد.
در نتیجه به طور کلی می توان نتیجه گرفت که دخالت انسان در کندوهای آنها برای زنبور های عسل مفید بوده است. بعضی نژاد از گاوها فقط به این دلیل منقرض نشده اند که انسان آنها را اهلی کرده است، بلکه طبیعت نیز در آن نقش داشته است. این بدان معناست که در واقع دخالت انسان، امنیت بیشتری برای زنبور های عسل به ارمغان آورده است.
به همین دلیل است که ادعاهای دسته ای از افراد که بالاتر ذکر کردیم، در مورد “Beepocalypse” یا نابودی ناگهانی زنبور ها و مقصر بودن کشاورزان چندین صحیح نمی باشد.این افراد از گذشته تا به الان معتقد بوده اند که کشاورزان برای کاهش هزینه غذا و خوراک دست به نابودی زنبور های عسل زده اند.
مشکل از کجاست؟
هر زنبوردار با سوادی که تجربه زنبورداری داشته باشد، می داند که مشکل از کشاورزی نیست. این موضوع منطقی است زیرا وقتی امرار معاش شما از طریق زنبور ها باشد، شما تلاش می کنید تا آنها را زنده نگه دارید. اگر حق با این فعالان بود و تنها چیزی که لازم بود ممنوعیت برخی مواد شیمیایی بود که کشاورزان استفاده می کردند و زنبور ها هرگز نمی مردند، هیچ کس به اندازه زنبورداران خوشحال نمی شدند.
با این حال آنها بدون کمک انسان‌ها خواهند مرد. علم زنبور ها را زنده نگه می دارد. در کل جالب است عسل واقعا ارگانیک بسیار کمی در جهان وجود دارد زیرا تلفات زنبور ها به دلیل مرگ های طبیعی مانند انگل ها بسیار زیاد است. اگر راه حلی برای مبارزه با طبیعت وجود داشت، اول از همه زنبورداران خرسند می شدند. زیرا دیگر لازم نبود برای نابودی بیماری‌ها در کندوها پول خرج می‌کردند، و در آخر هم فقط عسل ارگانیک گران قیمت می فروختند.
در آخر خبر خوب این است که زنبور ها برخلاف چیزی که اکثریت می گویند، در خطر انقراض نیستند. تعداد تلفات ناشی از تصادفات کامیون در حین انتقال به مزارع بادام بیشتر از تلفات ناشی از آفت کش های مدرن است که کشاورزان استفاده می کنند. (منبع : science20.com)
برای خواندن دیگر مقالات به مجله سایت ماکی کالا مراجعه کنید.