بهداشت و بیماری های دام

برخی از عوامل متداول که اثرات استرس حمل و نقل را در گوساله ها افزایش می دهند عبارتند از: تجمع حیوانات، حرکت بیش از حد تریلر، استرس گرمایی، کم آبی، ورود پاتوژن های جدید و پروتکل های ناکافی دریافت غذا. اگرچه ممکن است این فهرست طولانی و گسترده به نظر برسد، اما مراحل ساده ای وجود دارد که می توانید برای کاهش شدید هر یک از این عوامل انجام دهید.

پرورش تلیسه های سالم یک جزء کلیدی برای اطمینان از تولید بالای گله های آینده است. رشد ضعیف در گوساله های جوان به شدت بر تولید شیر بعدی تأثیر می گذارد. به این ترتیب، حتی در یک دوره شلوغ زایمان، گوساله ها را نباید فراموش کرد. برای پرورش تلیسه های سالم باید به چهار حوزه اساسی توجه کرد.

این غیرواقعی است که فکر کنیم می‌توانیم همه استرس‌ها را از سیستم تولید حذف کنیم، اما می‌توانیم مدت و شدت استرسی را که حیوانات تجربه می‌کنند به حداقل برسانیم. هنگام استفاده از این تکنیک‌های مدیریتی، برنامه‌ای را در نظر بگیرید که گوساله‌ها را به تدریج و نه یکباره در معرض عوامل استرس‌زا قرار می‌دهد. زمانی که گوساله‌ها سطوح بالایی از استرس را احساس می‌کنند و هیچ راهبرد کاهشی استفاده نمی‌شود، می‌توانند شکست‌های مهمی را تجربه کنند. مهم‌ترین دلیل برای کمک به گوساله‌ها در دوره‌های استرس این است که آنها را برای موفقیت تا آخر عمر آماده کنیم - در نهایت حیوانات سالم و نتیجه‌ای سالم برای شما به ارمغان می‌آورند.

دامداران موفق دامداران فعال هستند. آنها پیش بینی می کنند که با فشارهای اجتناب ناپذیر و سایر چالش هایی که گاوشان با آنها روبرو خواهد شد ، مبارزه کنند. به عنوان مثال با واکسیناسیون دقیق و متاسب. آنها می دانند که شیر گرفتن ، حمل و نقل و سایر دوره های طولانی استرس می تواند تأثیر منفی بر عملکرد ایمنی و در نهایت عملکرد حیوانات آنها داشته باشد. بنابراین آن‌ها برای کاهش این استرس و به نوبه خود، هرگونه مشکل بهداشتی که گاوهای آن‌ها با آن روبرو هستند عمل می کنند. آنها می دانند که پیشگیری ارزان تر از درمان است و می خواهند شاهد رشد گاوهای خود باشند. شیوه های پیشگیری برای داشتن گاوهای سالم از اهمیت زیادی برخوردار است.

تقریباً دو راه برای ابتلا به عفونت کلستریدیوم وجود دارد. شما از طریق خوردن غذای آلوده یا از طریق بریدگی، زخم باز یا چیزی شبیه به آن، به آن مبتلا خواهید شد. ممکن است حیوان کلستریدیا را بخورد و تحت تأثیر قرار نگیرد، زیرا هاگ ها می توانند در روده نهفته باشند. هنگامی که چیزی در مورد رژیم غذایی، زیستگاه یا بدن حیوان تغییر کند، کلستریدیا بیماری‌زا می شود - برای مثال، اگر حیوان بیش از حد نشاسته یا کربوهیدرات بخورد، یا آسیب بافتی، داخلی (مانند آبسه های کبدی) یا خارجی (مثلاً بریدگی یا زخم) را تجربه کند. ). این مسائل - یعنی کاهش یا کمبود اکسیژن در بافت - شرایط مطلوبی را برای تکثیر این باکتری ایجاد می کند.

بزرگترین دوره خطر اسهال گوساله، 10 تا 14 روز اول پس از تولد است. به این ترتیب، حفظ تمیزی و خشکی مناطق زایش برای به حداقل رساندن قرار گرفتن گوساله در معرض عوامل ایجاد کننده ضروری است. بسیاری از عوامل ایجاد کننده - مانند E. coli، سالمونلا و کوکسیدیا - در کود حیوانی یافت می شوند. برای به حداقل رساندن آلودگی کود، از ازدحام بیش از حد در مناطق زایش خودداری کنید. اگر شرایط محیطی، حفظ خشکی منطقه زایش را دشوار می کند، ضروری است که مناطقی با بستر خشک و بدون کود دامی تهیه شود که به اندازه کافی بزرگ باشد تا هم مدار و هم گوساله از گل خارج شوند. این برای حفظ سلامت گاو و گوساله تازه متولد شده مهم است.

لپتوسپیروز یک بیماری رایج در گاوهای گوشتی و شیری است که باعث ایجاد نازایی، سقط و کاهش تولید شیر می‌شود. این موارد بسیار اهمیت دارند چرا که باعث ضررهای اقتصادی زیادی می‌شوند. لپتوسپیروز می‌تواند به انسان‌ها نیز منتقل شود و باعث ایجاد نشانه‌های شبه آنفولانزا و سردردهای شدید در انسان‌ها شود. اما جای نگرانی نیست و لپتوسپیروز در انسان‌ها به صورت موثری می‌تواند درمان شود.

درمان شیرواری یا درمان گاو خشک دو راه اصلی برای کنترل ورم‌پستان در سطح گله است. اگرچه، استفاده از آنتی‌بیوتیک در دوره شیرواری در حال حاضر به دلیل پس ماند آنتی‌بیوتیک در گاو بسیار مورد نقد قرار می‌گیرد. به همین دلیل است که امروزه روش SDCT بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.

ورم پستان معمولا زمانی که بافت پستان مورد حمله میکروب‌ها قرار بگبرد اتفاق می‌افتد. معمولا عامل ورم پستان پاتوژن‌های واگیردار یا محیطی هستند. روش‌های انتقال بیماری و نشانه‌های آن مواردی هستند که شناخت آن‌ها برای یک دامپرور بسیار ضروری است.

گاوهایی که تولید بالایی دارند، اگر دمای محیط بالاتر از25 درجه نرود، می‌توانند دمای بدن خود را ثابت نگه دارند. هرچه‌قدر که گاو تولید شیر بیشتری داشته باشد، متابولیسم بالاتر است و شیر بیشتری تولید می‌شود. بنابراین، گاوهایی که تولید بالایی دارند باید بتوانند گرمای اضافی ناشی از تولید را به محیط انتقال دهند. اما دمای بالای محیط می‌تواند از این انتقال جلوگیری کند و باعث بروز استرس گرمایی شود.