چگونه مزارع کوچک می توانند از منابع خوراک خود بیشترین بهره وری را ببرند و اثرات بالقوه زیست محیطی را کاهش دهند؟ آنها این کار را با مدیریت دقیق خوراک و حیوانات خود با استفاده از برخی نکات ذکر شده در زیر انجام می دهند. کشاورزان همچنین باید توجه ویژه ای به نیتروژن و فسفر داشته باشند .
استفاده مناسب از مواد افزودنی خوراک
مواد افزودنی، مکمل ها، هورمون ها، آنتی بیوتیک ها و … به طور کلی روش های بسیار موثری برای بهبود عملکرد و کارایی حیوانات هستند. در صورت استفاده، این موارد باید طبق برچسب یا تحت مراقبت دامپزشک تجویز شوند.
نمونه هایی از مواد افزودنی عبارتند از:
یونوفورها مانند موننسین یا بواتک بر تخمیر شکمبه گاو (گوسفند) تأثیر می گذارند و عملکرد و بازده خوراک را بهبود می بخشند. (اسب ها هرگز نباید به وسیله موننسین و بواتک تغذیه شوند!)
هورمون هایی مانند ایمپلنت های آنابولیک و استروئیدها یا سوماتوتروپین نوترکیب گاو بهره وری تولید، سرعت رشد یا تولید شیر در گاو را بهبود می بخشد. از هورمون ها در تولید طیور استفاده نمی شود.
آنتی بیوتیک ها، اگر به درستی در رژیم غذایی استفاده شوند، می توانند باعث بهبود کارایی و سلامتی خوراک شوند. استفاده از آنتی بیوتیک ها به منظور تقویت رشد و نه کنترل بیماری (که به آن استفاده تحت درمانی گفته می شود) تحت بررسی دقیق قرار گرفته و بحث برانگیزتر می شود زیرا دانشمندان به دنبال راه هایی برای مقابله با مقاومت به آنتی بیوتیک در میکروب ها و عوامل بیماری زا هستند.
محصولاتی که کارایی مواد مغذی را بهبود می بخشند، دفع نسبت به تولید را نیز کاهش می دهند.
چگونه خوراک های فرعی را در رژیم های غذایی بگنجانیم ؟
خوراک های فرعی (که اغلب به آنها محصول مشترک نیز گفته می شود) اغلب در رژیم های غذایی حیوانات استفاده می شوند. این محصولات جانبی صنایع دیگر است، مانند تولید آب مقطر، دلستر، فرآوری گندم، آسیاب و روغن سویا در میان سایر محصولات. این محصولات مشترک مانند غلات آبجو، دانه های تقطیری مثل کنجد، پوسته سویا و سایر محصولات می توانند مواد غذایی عالی برای حیوانات ایجاد کنند.
محصولات جانبی نیز از صنایع آسیاب گندم وجود دارد، مانند سبوس گندم، سویا، گندم، ساقه برنج و غیره. محصولات جانبی حاصل از آسیاب ذرت مرطوب به ما شربت ذرت با فروکتوز بالا و انواع دیگر محصولات ذرت از جمله خوراک گلوتن ذرت و وعده های غذایی مناسبی می دهد. علاوه بر این، محصولاتی مانند تفاله مرکبات، تفاله چغندر و پنبه دانه کامل نیز وجود دارد. برخی از مزارع حتی از غذاهای تاریخ مصرف گذشته که از فروشگاه های مواد غذایی به توزیع کنندگان بازگردانده شده اند،گاو های خود را تغذیه می کنند.
یک عیب محصولات جانبی این است که محتوای مواد مغذی آنها اغلب متغیر است. از این خوراک ها باید به طور منظم نمونه برداری شود تا تخمین محتوای مواد مغذی در فرمول بندی رژیم های غذایی قابل استفاده باشد. گاهی اوقات، تأمین کننده محصول جانبی در صورت درخواست، تجزیه و تحلیل مواد مغذی را ارائه می دهد. مزایای محصولات جانبی این است که اغلب می توان آنها را ارزان تر از خوراک های سنتی خریداری کرد و از موادی استفاده کرد که در غیر این صورت ممکن است بخشی از جریان زباله شود.
مدیریت تنوع خوراک
هر بار خوراکی که هنگام برداشت از مزرعه خارج می شود یا توسط شرکت خوراک تحویل داده می شود با بار قبلی متفاوت است. هر عدد یونجه در تابستان از نظر مواد مغذی با نمونه قبلی متفاوت است. هر پیمانه پر از دانه که به اسب یا حیوان و دام داده می شود با ظرف دانه قبلی متفاوت است. ضروری است که تولیدکنندگان از تنوع خوراک برای دام های خود استفاده کنند و اطمینان حاصل کنند که در حد دانش و توانایی خود قادر به تعادل رژیم های غذایی برای مواد مغذی مورد استفاده در خوراک هستند.
آزمایشگاه های خوراک و علوفه وجود دارد و می توان نمونه های خوراکی را برای تعیین محتوای مواد مغذی به این آزمایشگاه ها ارسال کرد. به این ترتیب می توان رژیم های غذایی را بر اساس محتوای مواد مغذی هر یک از اجزا تشکیل داد. وقتی هیچ چیز دیگری در دسترس نیست، می توان از مقادیر منتشر شده استفاده کرد. با این حال، اینها فقط میانگین بسیاری از نمونه ها هستند و ممکن است شرایط واقعی را منعکس نکنند.
نظارت بر کیفیت خوراک و علوفه
باید تلاش شود تا از فیدهای با کیفیت بالا استفاده شود. برای رسیدن نشخوارکنندگان به سطح مطلوب تولید، ضروری است که علوفه ها از بهترین کیفیت ممکن برخوردار باشند. آنهایی که از نظر فیبر بیش از حد زیاد هستند، یا در هنگام بارش باران بدون سقف می شند، یا در سیلو خراب می شوند، منجر به کاهش سطح تولید می شوند، برای تولید کننده هزینه بیشتری دارند و ممکن است منجر به از دست رفتن مواد مغذی بیشتری شوند.
هر روز مقدار اضافی بیش از تاریخ مطلوب برداشت یونجه در تابستان منجر به کاهش کیفیت علوفه و هزینه های بیشتر برای تولید کننده خواهد شد. این نکته مهمی است که باید به خاطر بسپارید. برداشت علوفه در زمان بهینه باعث بهبود کیفیت، در نتیجه سودآوری بیشتر برای تولید کننده و اتلاف کمتر خوراک و مواد مغذی می شود.
سلامت و بیماری را کنترل کنید
حیوانات بیمار حیوانات مثبتی نیستند، اما از آنجا که نیاز به نگهداری بدن دارند، به مصرف خوراک ادامه خواهند داد. آنها به دفع مواد مغذی در کود خود ادامه خواهند داد. همه حیوانات باید در یک برنامه منظم بهداشتی و مدیریت گله باشند. آنها باید به طور منظم برای بیماری واکسینه شوند و از نظر بیماری های خاص کنترل شوند. برای کاهش ضایعات، انتقال خوراک به حیوانات بیمار را به طور موقت کاهش داده و با بهبودی آنها را به تدریج به سطح کامل برسانید.
همه حیوانات دام اهلی می توانند تحت تأثیر بیماری های انگلی قرار بگیرند. انگل ها روده را آلوده می کنند و می توانند مقدار قابل توجهی از عملکرد دام را کاهش دهند. هر زمان که این اتفاق می افتد، بهره وری از مواد مغذی کاهش می یابد و بر دفع مواد مغذی تأثیر می گذارد. همه حیوانات باید در یک برنامه منظم کنترل کرم زدایی و کنترل انگل باشند.
سموم موجود در خوراک یا آب همچنین ممکن است بر تولید حیوانات تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، در طول یک سال خشکسالی کیفیت علوفه اغلب کاهش می یابد، و سموم، مانند نیترات های اضافی، ممکن است توسط گیاهان از خاک گرفته شوند و بر تولید حیوانات تأثیر بگذارند. استرس رشد گیاه همچنین می تواند منجر به تشکیل مایکوتوکسین ها در خوراک شود. این می تواند در هر دو دانه خوراک و علوفه رخ دهد. این سموم می توانند منجر به کاهش تولید و همچنین بیماری و مرگ شوند. هر زمان که اعتقاد بر این باشد که سموم مشکلی ایجاد می کنند، آزمایش اطمینان از منابع تغذیه و آب برای اطمینان از مصرف کافی خوراک های غیر آلوده و آب بسیار مهم است.
پردازش خوراک
اگر حیوانات بخواهند مواد مغذی را هضم و جذب کنند، فرآوری خوراک مفید است. در سال های اخیر، استفاده از پردازنده های هسته سیلاژ ذرت در گاوداری های لبنی افزایش یافته است. پردازنده های هسته معمولاً از نیروی فیزیکی برای تجزیه هر هسته دانه استفاده می کنند و مواد مغذی موجود در هسته را در دسترس فرایندهای هضم قرار می دهند. نشان داده شده است که این منجر به افزایش قابل توجهی در تولید در حیواناتی می شود که از این رژیم ها تغذیه می کنند.
پردازش خوراک شامل سنگ زنی، پوسته پوسته شدن، نورد بخار و سایر فرآیندهایی است که دسترسی به مواد مغذی را بهبود می بخشد. به عنوان مثال، دانه سورگوم یا مایلو بدون برخی از مراحل پردازش، مانند سنگ زنی یا پوسته پوسته شدن، برای حیوانات نشخوار کننده و اسب در دسترس نیست. مرغهایی که از مزیت چینه دان و سنگدان در سیستم هضم استفاده می کنند می توانند از آن استفاده کنند. اگر سمت پایین برای پردازش خوراک وجود داشته باشد، می تواند بیش از حد پردازش یا بیش از حد مخلوط شود. پردازش بیش از حد معمول به این معنی است که خوراک به دمای خیلی بالایی می رسد. این باعث تغییرات شیمیایی می شود که می تواند فواید را جبران کرده و در واقع مواد مغذی را بهم پیوند دهد یا بهم متصل کند.
مخلوط کردن خوراک ها، به ویژه علوفه، برای مدت زمان طولانی می تواند ذرات را به قطعات کوچکتر تقسیم کند. این قطعات تمایل دارند با سرعت بیشتری از طریق دستگاه گوارش حرکت کنند و در حدی که برای استفاده بهینه و سلامت حیوان لازم باشد هضم نمی شوند. خوراک فرآوری شده نیز گرانتر از فرآوری نشده است و ممکن است همیشه لازم نباشد (به عنوان مثال جو دوسر برای اسب).
کاهش ضایعات خوراک
گاوها یک مرتبه یونجه را در مرتع تغذیه می کردند و بیشتر آن را هدر می دادند.
یک عدد یونجه که مانند این زمین روی زمین تغذیه شود، به میزان ۴۰-۵۰٪ زباله ایجاد می کند. فیدرهای یونجه می توانند ضایعات را تا حد زیادی کاهش دهند.
(در ایران خصوصا بخش صنعتی از چریدن گاو در مرتع به علت به صرفه نبودن حرکت گاو و سوزاندن کالری از تغذیه داخلی استفاده میشود)
ریختن خوراک یا ضایعات خوراک برای حیوانات امری عادی است. به عنوان مثال، بز ها در حین غذا خوردن تا ۲۰٪ از رژیم خود را هدر می دهند. این خوراک هدر رفته اغلب مرطوب، پوشیده از بزاق است و خراب و پوسیده می شود. اگر این خوراک در جای خود باقی بماند، حیوانات آن را مصرف نمی کنند. علوفه ای که در جعبه غذای باقیمانده باقی مانده و به سرعت مصرف نمی شود به ویژه در معرض فساد است و خورده نمی شود. خوراک تلف شده، ریخته شده و پوسیده محل تولید مگس است و حیوانات موذی را مانند موش و سوسک را به خود جلب می کند.
تیغه ها و فیدرها باید به گونه ای طراحی شوند که خوراک هدر رفته را کاهش دهند.
فیدرها باید به طور منظم تمیز شوند تا خوراک خراب یا فاسد از بین برود.
به حیوانات روی زمین غذا ندهید. این یک عمل معمول است، اما منبع زباله ای بیشتر از تغذیه یک حیوان روی زمین وجود ندارد. اگرچه این مورد ممکن است در مورد گاوهای گوشتی بز یا گوسفندان در فضای باز یا حتی اسبها قابل قبول باشد، اما تغذیه حیوانات روی زمین در مجاورت یک رودخانه قابل قبول نیست. این نوع زباله ها همچنین به ایجاد گل در مراتع و دشت ها کمک می کنند.
از مواد غذایی حاوی که داری مواد مغذی بالا هستند استفاده کنید .
در دسترس بودن مواد مغذی منفرد می تواند از مواد غذایی متفاوت باشد. به عنوان مثال فسفر متصل به فیتات در دانه های غلات. نشخوارکنندگان می توانند از فیتات فسفر استفاده کنند اما اسب ها نمی توانند استفاده کنند.بعضی از کشاورزان و دامداران غالباً آنزیمی به نام فیتاز به رژیم های غذایی دام اضافه می کنند تا فسفر قابل استفاده تر شود. این میزان مکمل فسفر مورد نیاز را کاهش می دهد و همچنین فسفر دفع شده در کود را کاهش می دهد. برای تولیدکنندگان مهم است که مواد خوراکی را انتخاب کنند که دارای مواد مغذی دارای قابلیت فراهمی زیستی باشند. این بدان معنی است که مواد مغذی موجود در مواد غذایی به راحتی توسط حیوان در دسترس بوده و مورد استفاده قرار می گیرد.
