پرورش تلیسه های سالم یک جزء کلیدی برای اطمینان از تولید بالای گله های آینده است. رشد ضعیف در گوساله های جوان به شدت بر تولید شیر بعدی تأثیر می گذارد. به این ترتیب، حتی در یک دوره شلوغ زایمان، گوساله ها را نباید فراموش کرد. برای پرورش تلیسه های سالم باید به چهار حوزه اساسی توجه کرد:
- آغوز
- تغذیه زودهنگام
- توسعه شکمبه
- محیط
آغوز
آغوز اولین منبع مواد مغذی، ویتامین ها و آنتی بادی ها (ایمونوگلوبولین ها) است که گوساله می خورد. ایمونوگلوبولین های آغوز از گوساله در برابر پاتوژن ها و بیماری ها در طول زمان بحرانی که سیستم ایمنی خود نشخوارکننده جوان در حال تکامل است محافظت می کند. توانایی جذب آغوز در یک ساعت اول پس از تولد به بالاترین حد خود می رسد، پس از آن، شروع به کاهش می کند و تا ۲۴ ساعت اول گوساله این کار را ادامه پیدا می‌کند.
یک قانون کلی این است که ۱۰ درصد از وزن بدن (یعنی ۳-۴ لیتر) آغوز با کیفیت خوب را در دو ساعت اول تغذیه کنید، زیرا تاخیر در اولین تغذیه باعث کاهش سرعت جذب می‌شود.عدم جذب کافی ایمونوگلوبولین های آغوز، گوساله را مستعد ابتلا به بیماری می کند. نوبت دوم باید هشت ساعت بعد، قبل از انتقال به شیر یا جایگزین شیر گوساله داده شود.
تغذیه زودهنگام گوساله
تغذیه اولیه برای گوساله پیش نشخوارکننده برای تبدیل موفقیت آمیز به یک گاو نشخوارکننده و پرتولید و همچنین برای تامین انرژی و مواد مغذی مورد نیاز سیستم ایمنی بدن گوساله برای رشد، مهم است.
قانون طلایی دوبرابر کردن وزن هنگام تولد، قبل از از شیر گرفتن گوساله (در ۸ تا ۱۰ هفتگی) است. این بهترین کار در چند ماهی است که راندمان غذا در بالاترین حد خود است. بنابراین یک گوساله ۴۰ کیلوگرمی باید ۰.۶ کیلوگرم در روز وزن اضافه کند. برای رسیدن به این هدف، تغذیه ۱۵ درصد از وزن بدن (یعنی ۶ لیتر برای یک حیوان ۴۰ کیلوگرمی) را هدف قرار دهید. به خاطر داشته باشید که در این مرحله شیردان گوساله آنقدر بزرگ نیست که بتواند به طور همزمان ۶ لیتر شیر را در خود جای دهد
گوساله ها برای نگهداری به حدود ۳۲۵ گرم شیر جامد نیاز دارند. پودر شیر حاوی ۱۲.۵ درصد ماده خشک است که معادل ۲.۶ لیتر است. گوساله هایی با وزن ۴۰ کیلوگرم که با چهار لیتر در روز (یعنی ۱۰ درصد وزن بدنشان) تغذیه می شوند، می توانند به مقدار ۲۰۰ گرم در روز رشد کنند. با این حال، گوساله هایی با وزن بیش از ۴۰ کیلوگرم برای نگهداری در این سطح مشکل خواهند داشت. شیر جایگزین چربی و انرژی کمتری نسبت به شیر کامل دارد و به همین دلیل میزان بالاتری لازم است.
هنگام مخلوط کردن شیر خشک، همیشه به یاد داشته باشید که ۱۲۵ گرم شیرخشک یک لیتر را تشکیل می دهد – نه اینکه ۱۲۵ گرم به یک لیتر آب اضافه شود. جایگزین شیر باید با اهداف رشد مطابقت داشته باشد.
توسعه شکمبه گوساله
شکمبه باید کاملاً کار کند تا بتواند در مراحل بعدی زندگی موفق عمل کند. شکمبه با محتوای نشاسته در خوراک کنسانتره توسعه می‌یابد. که باید ظرف ۲ تا ۳ هفته پس از تولد در دسترس باشد.
برای تقویت دیواره شکمبه، گوساله ها باید به کاه دسترسی داشته باشند. با این حال، از تغذیه رژیم غذایی با محتوای یونجه بالا خودداری کنید. خطر زیاد خوردن یونجه وجود دارد که می تواند منجر به باد کردن شکم شود – یعنی پر شدن شکمبه با یونجه که به درستی هضم نمی شود. این مورد می تواند مصرف کنسانتره را کاهش دهد.
محیط
پس از تولد، گوساله باید در سریع ترین زمان ممکن خشک شود و در محیطی تمیز، خشک و بدون کشش قرار گیرد. بسترهای جایگزین، مانند خرده چوب و ذغال سنگ نارس، کافی هستند، اما ممکن است برای اطمینان از خشک ماندن دائمی آن، به طور منظم نیاز به رسیدگی داشته باشند.
تمیز کردن تمام تجهیزات تغذیه برای حفظ سلامت حیوانات ضروری است و اولویت دادن به حیوانات جوان تر، همراه با شستشو قبل از تغذیه دسته های دیگر، به کاهش شیوع بیماری کمک می کند. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس باشد، زیرا شیر مصرفی وارد شیردان می شود و هیچ مایعی در شکمبه برای هضم کنسانتره باقی نمی گذارد.
اختلاف در گروه ها باید به حداقل برسد و گوساله هایی با اندازه یا سن مشابه باید در کنار هم نگهداری شوند.
نتیجه
همراه با شیوه‌های مدیریتی خوب، می‌توانید گله‌ای سالم با شکمبه قوی و ایمنی قوی با تمرکز بر موارد زیر بسازید:
آغوز – کیفیت و کمیت هر دو مهم هستند و تنها یک فرصت برای درست کردن آن وجود دارد.
تغذیه زودهنگام – وضعیت بدن و افزایش وزن را در این دوره بررسی کنید تا مطمئن شوید که غذا نیازهای گوساله ها را برآورده می کند.
رشد شکمبه – از نشاسته و فیبر برای رشد شکمبه سالم استفاده کنید.
محیط – محل زندگی آنها را تمیز، خشک و بدون استرس نگه دارید.