آیا مزارع پرورش مرغ ارگانیک نسبت به مزارع معمولی عمر بیشتری دارند ؟
نوشته شده توسط دکتر لورن ادواردز
نظرات متناقضی در مورد سیستم کشاورزی که پایدارترین راه پرورش طیور را ارائه می دهد وجود دارد و این به دلیل تعاریف مختلف هست که برای اصطلاح “پایدار” ارائه شده است.
هنگام مقایسه پایداری سیستم های مرغداری مرسوم و ارگانیک ، اکثر افراد در مورد اینکه کدام روش بهتراست نظر می دهند. برخی ممکن است کارآیی چشمگیر سیستم های داخلی سنتی را از نظر تولید بهینه و انجام تجارت ، پایدارتر ببینند ، در حالی که برخی ممکن است ببینند که “ماهیت” سیستم های ارگانیک برای محیط زیست بهتر است و از این رو از منظر مدیریت محیط و منابع پایدارتر است.
با این حال ، نتایج یک مطالعه اخیر نشان می دهد که هیچ کدام به وضوح بهتر از دیگری نیستند و راه حل درست ممکن است در ترکیب بهترین جنبه های از هر دو سیستم باشد .
تعیین پایداری سیستم کشاورزی یک روش پیچیده است. نه تنها محققان باید تأثیرات هر سیستم بر محیط زیست و رفاه حیوانات را در نظر بگیرند ، بلکه تأثیرات آن بر شاخص های اقتصادی ، بهره وری و بهداشت عمومی در کل زنجیره تولید را نیز در نظر بگیرند.
به گفته محققانی که این مطالعه را انجام داده اند ، اگر “نسل فعلی بتواند نیازهای خود را برطرف کند بدون اینکه توانایی نسل های آینده در تأمین نیازهای خود را به خطر بیندازد” می توان برای این سیستم بقا و پایداری در نظر گرفت.
در عمل تعریفی که منظور از پرورش طیور ارگانیک است در کشورهای مختلف متفاوت است ، اما به طور کلی دسترسی طیور به هوای تازه ، تراکم ذخیره کم ، رژیم غذایی آلی و روش های درمانی جایگزین برای بیماری که از مواد شیمیایی استفاده نمی کند ، نیاز دارد.
همچنین قطع منقار مرغهای تخمگذار مجاز نیست. در جدول ۱ مقایسه مختصری بین پایداری سیستم های تولید مرغ های آلی و معمولی را ارائه می دهد ، همانطور که در مطالعه تعریف شده است. (امکان الصاق جدول نبود)
مقایسه هر دو سیستم مرغداریهای مرسوم از نظر محیط و جنبه پایداری:
پتانسیل گرم شدن کره زمین (بر اساس انتشار گازهای گلخانه ای)
کشتن جوجه های نر در صنعت تخم مرغ (ضایعات)
سیستم های ارگانیک از نظر:
بهره وری مداوم کم
پتانسیل بالاتر برای اسیدی شدن و کاهش مواد مغذی (به دلیل بهره وری کمتر)
افزایش کاربری زمین
مصرف انرژی بیشتر (مربوط به رژیم غذایی)
نژادهای جوجه های گوشتی که رشد کند دارند ، در تغذیه از کارآیی کمتری برخوردار هستند.
سیستم های ارگانیک از نظر:
استفاده کم از کودها و عدم وجود کودهای مصنوعی
رفاه حیوانات
سیستم های ارگانیک از نظر:
سلامت پا در مرغ های گوشتی (به دلیل نژادهای کند رشد)
بهبود مقاومت به استرس در جوجه های گوشتی
سیستم های ارگانیک از نظر رفاهی حیوانات ضعیف تر هستند:
میزان بالای عفونت کرم
بهره وری
سیستم های آلی بهره وری مداوم کمی داشتند.
اقتصاد
سیستم های ارگانیک از نظر اقتصادی نتایج بهتری داشتند:
قیمت مزرعه افزایش می یابد
درآمد بالای مزرعه
سلامت عمومی
سیستم های ارگانیک از نظر:
در روش ارگانیک باکتری ها کمتر در برابر دارو مقاومت نشان می دهند.
سیستم های ارگانیک از نظر:
آلودگی باکتریایی بیشتر در مرغ گوشتی است
در آلودگی باکتریایی مرغ تخم گذار تفاوتی وجود ندارد
واضح است که طبقه بندی یک سیستم به عنوان پایدار یا مستحکم کار آسانی نیست و واقعاً به مهمترین جنبه های پایداری بستگی دارد. محققان درمطالعات دیگر پایداری کشاورزی ارگانیک را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده اند که کشاورزی ارگانیک می تواند تا حدی پایدار باشد ، به ویژه با توجه به کاهش استفاده از مواد شیمیایی.
با این حال ، مطالعات بسیار کمی وجود دارد که تمام جنبه های پایداری را با هم بررسی می کند ، و از آنجا که روش های مختلفی برای اندازه گیری پایداری وجود دارد ، مقایسه این مطالعات برای دریافت پاسخ ثابت می تواند دشوار باشد.
همان طور که گفته شد واضح است که طبقه بندی یک سیستم به عنوان پایدار کار آسانی نیست و واقعاً به مهمترین جنبه های پایداری بستگی دارد.
بسیاری از تأثیرات منفی زیست محیطی کشاورزی ارگانیک ناشی از کارایی کمتری است که در صورت استفاده از سویه های رشد کندتر برای تولید گوشت و مجاز بودن جوجه ها در فضای باز اتفاق می افتد.
انرژی اضافی مورد نیاز برای اکتشاف ، جستجوی غذا و تنظیم حرارت ، کارایی تبدیل علوفه را کاهش می دهد ، به این معنی که برای دستیابی به وزن مرغ مطلوب ، خوراک بیشتری مورد نیاز است. با این حال ، این رفتارها برای مراقبت از مرغ ها مفید است و ورزش اضافی با سلامت پا در مرغ گوشتی همراه است.
در حالی که تراکم ذخیره سازی و ظرفیت کمتری برای فضای باز برای رفاه حال مرغ ها مفید است ، این بدان معنا نیست که سیستم های ارگانیک از این نظر عملکرد بهینه دارند.
به طور کلی ، همان مشکلات رفاهی موجود در سیستم های سنتی برد آزاد در سیستم های ارگانیک یافت می شود. میزان آلودگی به انگل های داخلی در سیستم های ارگانیک بیشتر است و درمان های پزشکی کمتری در دسترس تولیدکنندگان برای مقابله با این مشکل است.
بسیاری از مدیریت بهداشت در مزارع ارگانیک ماهیتاً پیشگیرانه است و بیشتر به جای مدیریت درمانها ، بر رعایت بهداشت و امنیت زیستی تمرکز دارد.
نگرانی بزرگ دیگری که در مزارع ارگانیک یافت می شود مربوط به پرکنی با نوک زدن است. سیستم های ارگانیک با منع این عمل مرغ های تخمگذار را از درد حاد هرس منقار محافظت می کنند. با این حال ، این می تواند در دراز مدت به سلامتی مرغ ها تأثیر داشته باشد ، زیرا این امر باعث افزایش پر کنی با منقار میشود .
یک روش جایگزین برای بهبود پایداری مزارع ارگانیک ، توصیه کار ترکیبی در این سیستم ها است. این ممکن است شامل افزودن نوع دیگری از کشاورزی به فرآیند تولید مرغ های ارگانیک باشد .
نویسندگان یک مطالعه پیشنهاد می کنند که ترکیب بهترین قسمت های سیستم های ارگانیک و معمولی می تواند راهی عملی برای بهبود پایداری باشد. یک مثال فرضی در صنعت طیور ممکن است شامل تغذیه بیش از درصد خوراک طیور مورد نیاز ارگانیک باشد.
تأمین خوراک ارگانیک به صورت محلی نیاز به حمل و نقل کمتری دارد اما همچنین تنوع مواد تشکیل دهنده خوراک موجود برای تولیدکنندگان را محدود می کند. در صورت عدم مدیریت صحیح ، این پتانسیل برای تغذیه بهینه و هدایت خوراک ضعیف در طیور ارگانیک تجاری ایجاد می کند.
با اجازه دادن به درصد کمی از خوراک از منابع غیر ارگانیک و / یا غیر محلی ، می توان محتوای تغذیه ای خوراک را بهبود بخشید و در عین حال اکثر مزایای تولید علوفه آلی را حفظ کرد.
. این کار میزان محصولاتی را که می توان در همان منطقه از زمین کشت کرد افزایش می دهد و طیور می توانند تغذیه می شوند ، حشرات را از بین ببرند و از طریق مدفوع درختان کود را فراهم کنند.
در حالی که سیستم های کشاورزی مختلط به تمام نگرانی های مرتبط با کشاورزی ارگانیک پاسخ نمی دهند ، یک مطالعه اخیر نشان داد که اجازه تکثیر جوجه های گوشتی در یک باغ زیتون ، یک سیستم پایدارتر از محدوده سنتی یا سیستم داخلی فشرده ایجاد می کند .
مصرف کنندگان به دلایل بهداشتی محصولات ارگانیک را خریداری می کنند.
به دلایل مختلف کشاورزی ارگانیک توسط عموم مردم در حمایت از محیط زیست انتخاب می شود.
بیشتر مصرف کنندگانی که محصولات ارگانیک خریداری می کنند با ملاحظات بهداشتی و با این تفکر که تخم مرغ و مرغ سالم به دلیل کمبود مواد شیمیایی افزوده شده یا مواد غذایی تراریخته ترکیب می کنند ، این کار را انجام می دهند.
درباره اینکه طعم گوشت و تخم مرغ ارگانیک در واقع طعم بهتری دارد ، نظرات مختلفی وجود دارد ، اما گوشت تولید شده از سیستم مرغ های ارگانیک معمولاً از کیفیت بهتری برخوردار است. همچنین عامل شادمانی که مردم از حمایت از کشاورزان محلی و خرید محصولات با اخلاق اخذ می کنند ، وجود دارد.
در نتیجه ، موضوع پایداری یک موضوع پیچیده است و هیچ پاسخ ساده ای در مورد سیستم تولید پایدار مرغ وجود ندارد. مزایا و معایبی برای هر دو وجود دارد و هرگونه ترجیح یکی نسبت به دیگری به این بستگی دارد که چه کسی ارزیابی را انجام می دهد و اولویت های آنها کجاست.
با این حال ، محبوبیت روزافزون گوشت و تخم مرغ ارگانیک مرغ نشان می دهد که این سیستم های کشاورزی برای ماندن در اینجا هستند و تحقیقات آینده باید نحوه بهبود عملکرد آنها را برای اطمینان از بهترین مراقبت از مرغ ، پایداری و بهره وری در مزرعه بررسی کند.