بیماری نیوکاسل و خطرات آن

بیماری نیوکاسل

بیماری نیوکاسل چیست؟

بیماری نیوکاسل یکی از مهم ترین بیماری های خسارت بار برای صنعت طیور در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله در کشور ایران است. توانایی این بیماری در ایجاد تلفات، زمین گیری و از بین بردن شادابی گله پرندگان، آسیب رسانی جدی به کمیت و کیفیت تولید تخم مرغ، کاهش توان باروری پرندگان، کاهش کیفیت جوجه و لطمه به کارایی تولید این صنعت پربازده است که خسارات جبران ناپذیری بر اقتصاد این صنعت در کشورهای در حال توسعه وارد می کند که تأثیرات آن بر تولیدات تجاری طیور صنعتی مربوط می شود و بخشی نیز با صدمات وارد شده به طیور در روستاها مرتبط است. اما اثر آن در مرغ های خانگی به دلیل حساسیت زیاد و تأثیرات شدید بر صنایع مرغداری قابل توجه است.

این بیماری معمولاً به عنوان یک بیماری تنفسی بروز می کند، اما شکل بالینی بروز آن مانند افسردگی، تظاهرات عصبی یا اسهال ممکن است خود را نشان دهد.

این بیماری از نوع بیماریهای مسری و ویروسی است که بسیاری از گونه های پرندگان اهلی و وحشی را در سراسر جهان درگیر می کند و قابل انتقال به انسان است، یعنی زمانی که انسان در معرض پرندگان آلوده، بطور مثال در کارخانه های فرآوری طیور قرار می گیرد می تواند علائم شبیه آنفولانزا را از پرنده بگیرد و درگیر این بیماری شود، این بیماری در انسان فاقد علائم است، عموماً این بیماری خطری برای سلامت انسان ندارد. متأسفانه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما استفاده از واکسن های پیشگیری کننده احتمال شیوع آن را کاهش می دهد.

پراکندگی جغرافیایی بیماری نیوکاسل

تاریخ بروز این بیماری

این بیماری برای اولین بار در سال ۱۹۲۶ در اندونزی و در سال ۱۹۲۷ در شهر نیوکاسل انگلیس شناسایی شد. اما برخی معتقدند این بیماری برای اولین بار در سال ۱۸۹۸ در اسکاتلند شایع شده است زمانی که یک بیماری ناشناخته تمام مرغ های اهلی در شمال اسکاتلند را از بین برد.

در این سالها سازمانهای مختلف وزارت کشاورزی و غذا در سراسر دنیا در حال پیگیری و از بین بردن این بیماری در بین پرندگان هستند.

پراکندگی جغرافیای این بیماری

این بیماری در سراسر جهان یافت شده است اما باید در نظر داشت در کانادا، ایالت متحده و برخی از کشورهای اروپایی کنترل شده است. اما در مناطقی از آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی یافت می شود. با این حال این بیماری می تواند از پرندگان وحشی گاهی منتقل شود بدون اینکه بیمار شوند، شیوع آن می تواند در هر جایی که مرغ پرورش می یابد رخ دهد.

چگونگی انتقال این بیماری از پرنده به دیگر پرندگان

انتقال این بیماری از طریق تماس مستقیم بین پرندگان سالم و پرندگان آلوده انتشار می یابد و از طریق مدفوع و ترشحات پرندگان آلوده از بینی، دهان و چشم منتقل می شود، این ترشحات می تواند برای مدتی در یک محیط گرم و مرطوب و روی پرها، کود و بدن سایر پرندگان بماند. شیوع این بیماری بیشتر در بین پرندگانی است که از نظر تجاری پروروش داده می شوند و معمولاً در حبس نگهداری می شوند مانند طوطی های آمازون از آمریکای لاتین.

علائم بیماری

این بیماری دارای علائم متفاوتی است مانند: گونه های پرندگان آلوده، سن پرنده میزبان (پرندگان جوان حساس تر است)، عفونت همزمان با ارگانیسم های دیگر بدن، استرس محیطی و چگونگی سطح ایمنی بدن. این بیماری با سرعت زیاد شروع می شود و در گله پرندگان شیوع و باعث مرگ تعداد زیادی از پرندگان می شود.

علائم بارز این بیماری شامل: بهم ریختگی سیستم عصبی و سیستم تنفسی و هضم.

علائم تنفسی مانند: نفس نفس زدن، سرفه، عطسه.

علائم عصبی مانند: لرزش، فلج شدن بالها و پاها، گردن های پیچ خورده، حلقه زده و اسپاسم و فلج کامل، افتادگی بالها.

علائم گوارشی مانند: اسهال، که باعث افت نسبی یا کامل تولید تخم مرغ می شود و یا ممکن است رنگ، شکل یا سطح تخم مرغها غیر طبیعی شود و معمولاً با کاهش تخم مرغ رو به رو هستیم، و دچار اسهال مایل به سبز و آبکی می شوند.

چگونگی انتقال این بیماری

چگونگی انتقال بیماری نیوکاسل بین پرندگان و انسان

بیماری نیوکاسل در انسان از طریق تماس مستقیم با پرندگان ناقل یا بیمار، مدفوع آلوده پرندگان، ترشحات تنفسی از طریق آب و غذا، تجهیزات و لباس آلوده انسان منتقل می شود. این بیماری چندین هفته در محیط زنده و هوا می تواند زنده بماند.

این بیماری در بین پرندگان در طی دوره جوجه کشی و برای مدت کوتاهی هنگام بهبودی از بین می رود. یکی از پرندگانی که عامل شیوع این بیماری هستند پرندگان وحشی مانند باکلان است، این ویروس در بین کبوترها برای یکسال یا بیشتر، از بین می رود.

ویروس این بیماری در تمام قسمتهای لاشه پرندگان آلوده وجود دارد، همچنین چون این بیماری مسری است زمانی که ویروس آن به یک گله پرنده وارد می شود تقریباً بین دو تا شش روز همه پرندگان آلوده می شوند.

چگونگی تشخیص این بیماری

این بیماری بسیار شبیه به آنفولانزای مرغی است، بنابراین آزمایش برای تأیید تشخیص این بیماری مهم است. روشهای مختلفی برای تشخیص، جداسازی ویروس و خصوصیات بعدی آن است.

پیشگیری و کنترل بیماری نیوکاسل

واکسیناسیون پیشگیری این بیماری در همه کشورها به جز چند کشور تولید مرغ در مقیاس تجاری انجام می شود. برای اینکه کشوری ثابت کند از این واکسن استفاده می کند نظارت آن بر اساس دستورالعملهای قانون بهداشت حیوانات ضروری است. سرانجام تولید کنندگان مرغ باید روشهای ایمنی زیستی موثر را برای جلوگیری از حمله بیماری طبق قانون بهداشت حیوانات اجرا کنند.

زمانی که این بیماری در منطقه ای که قبلاً این بیماری ظاهر نشده بود شامل بندهای مختلفی است:

شیوع قرنطینه یا انزوای شدید

• تمیز کردن و ضدعفونی کامل محل
• کنترل آفات در گله ها
• جلوگیری از تماس با پرندگان
• دفع مناسب لاشه
• تخریب انسانی همه پرندگان آلوده و در معرض خطر
• کنترل دسترسی به مزارع مرغداری

باید در نظر داشت بیماری نیوکاسل یکی از خطرناک ترین بیماریهای شایع دام و طیور است که اگر شایع شود، خسارات جبران ناپذیری به این صنعت در کشور و مرغداران وارد می کند، خساراتی که گاه باعث از بین اقتصاد یک منطقه و کشور می شود…